‘अस्वस्थ क्षणांच्या नोंदी’ : तुमच्या हाती दिली जात आहेत, ती सवंग गाणी नाहीत, ही आहे एक हेलावत्या हृदयातील आरोही!
ग्रंथनामा - झलक
मेधा पाटकर 
  • ‘अस्वस्थ क्षणांच्या नोंदी’ या कवितासंग्रहाचे मुखपृष्ठ
  • Fri , 06 January 2023
  • ग्रंथनामा झलक अस्वस्थ क्षणांच्या नोंदी Aswastha Kshananchya Nondi हेरंब कुलकर्णी Heramb kulkarni मेधा पाटकर Medha Patkar

शिक्षणतज्ज्ञ आणि सामाजिक कार्यकर्ते हेरंब कुलकर्णी यांचा ‘अस्वस्थ क्षणांच्या नोंदी’ हा सामाजिक कवितांचा कवितासंग्रह नुकताच पुस्तक मार्केट प्रकाशनाच्या वतीने  प्रकाशित झाला आहे. या संग्रहाला ज्येष्ठ सामाजिक कार्यकर्त्या मेधा पाटकर यांनी लिहिलेली ही प्रस्तावना…  

............................................................................................................................................

प्रिय वाचकहो, 

तुमच्या हाती दिली जात आहेत, ती सवंग गाणी नाहीत... नाही केवळ समीक्षक टिपण्णी, ही आहे एक हेलावत्या हृदयातील आरोही! आपल्याच अवतीभोवती देशभरातल्या दडलेल्या की, गाडलेल्या वस्तीत घडणाऱ्या घटना, सारेच पाहत असताना, कधी मन भरून येते, कधी आक्रोशाने सुन्न होते. मात्र या घडामोडींच्या बातम्यांना वर्तमानपत्रांत मिळालेला अवकाशही रद्दी बनून नजरेआड होतो. खबर एक बखर बनते. इतिहासातील अत्याचार, अन्याय भोगणाऱ्या लेकरांचे गिरणगावातील श्रमिकांचे, बेड्यावरच्या लेकुरवाळ्या पारधीबाईचे काय झाले? याची दखल न घेता काळ पुढे सरकतो. अशा वास्तवाची नोंदच नव्हे तर पोलखोल करणारे साहित्य मात्र भविष्याशी इतिहासाला जोडत राहते. वाचकांना हाती घेता देत राहते आठवण, करत राहते आवाहन परिवर्तनाचे!

अनेक वर्षांपासून मी अनुभवते आहे हेरंब कुलकर्णींच्या मनातला दर्द! त्यांची एकेका घडामोडीवरची कविता ही मनावर पडलेली छायाच नव्हे, तर त्यांची आभाळमायाही प्रकटत असते. एक शिक्षक बालकांच्या भवितव्याबाबत सतत चिंतीत हेरंबभाऊ प्रबोधक बनले आहेत. हेच त्यांच्या कवितेतील गर्द शब्दांकनातून कळू शकते. त्यांची भ्रमंती दारिद्र्याच्या शोधायात्रेतून सुरू झाली. नंतर जी फार पुढे जाऊन, खोलात उतरून आता शोध घेत निघाली आहे, लोकशाहीवरील आक्रमणाच्या, देशातील जन जनांना भोगाव्या लागणाऱ्या विषमतेचा! हेरंबभाऊंचा अभ्यास हा त्यांच्या काव्याचा पाया आहेच, पण त्यांची संवेदना ही त्याचा गाभा आहे.

.................................................................................................................................................................

“निखिल वागळे यांचे ‘मोदी महाभारत’ हे पुस्तक वाचून झाले. खूप वेगळ्या नोंदी आणि बारकावे या पुस्तकात आहेत. या दोन वर्षांत इतके दर्जेदार पुस्तक वाचले नव्हते... मी ‘मोदी महाभारत’ वाचले, तुम्हीही वाचा.” - संदीप काळे, पत्रकार

ऑनलाईन पुस्तक खरेदीसाठी पहा -

https://dpbooks.in/collections/new-releases/products/modi-mahabharat

.................................................................................................................................................................

आज संवाद झाले आहेत अधिकतर भ्रामक. त्यातून काय पुढे येईल, ते सत्य असेल का, हे कोणी सांगू शकेल का! अशा परिस्थितीत युवांच्या हातीच काय, बुद्धीतही whatsapp असते, whats down नसते. म्हणूनच तर हेरंबभाऊंच्या या कवितांचे मोल आहे. एक एक घटनेला धरून त्यांनी उघडीनागडी विषमता ही कोट्यवधी जनतेला नागवते. बेघर बेरोजगार करते आणि नेतागिरीही त्यावरच पोसली जाते. हे आपल्या नेमक्या शब्दसंभारातून पुढे आणले आहे. ही सामाजिकच नव्हे, तर मानवीय बांधीलकी  वाचकांनाही आपल्या जबाबदारीची जाणीव करून देत आहे! 

‘इंडिया’ आणि ‘भारत’ यामधील अंतर जेव्हा बीभत्स स्वरूपात आकडेवारीने अनेक अर्थाशास्त्रीही आपल्यासमोर मांडत आहेत. तेव्हाच त्यामध्ये भिंतीत उभे चिरडून टाकावे, तसे बहुसंख्य शेतकरी, शेतमजूर, सारे कष्टकरी कसे विन्धले जात आहेत, हे समजणे गरजेचे नाही का? त्यांच्यावर आलेल्या वंचना, शोषण व व्यवस्थेनेच घडवलेल्या आत्महत्या नव्हे, हत्यांबाबत आपले मन द्रवते का? त्यांच्या वाहत्या अश्रूंमध्ये आपणास संविधानही वाहून जाताना दिसते का? 

महिलांवर, अल्पसंख्याकांवर जात्यंधतेची विविध रूपे भोगणाऱ्या दलितांवर आजही चोरीच्या फासात अडकवल्या जाणाऱ्या फासेपारध्यांवर शेकडो किलोमीटर पायी फोड घेऊन चालण्यास मजबूर अशा प्रवाशी मजुरांवर जे काही हिंसक हल्ले होत आहेत, त्यांच्या मुलाशी असलेली राजकीय असंवेदना जाणवते का? विस्थापितांनी प्रस्थापितांना आव्हान देऊन हक्क मागितला तर त्यांच्यावरच उलटणाऱ्या, त्यांना जायबंदी करू पाहणाऱ्या हुकूमशहांसमोर हिंमतीने आपण लिहितो का? बोलतो तरी का? या प्रश्नांची उत्तरे द्यायला भाग पाडणाऱ्या या कविता, केवळ आविष्कार नव्हेत, आव्हान देत आहेत. आपल्या वेदना संवेदनेला!!! ‘रस्त्यावर सैतान फिरताना मित्रांनो आपण सारे कुठे होतो? हा प्रश्न निश्चितच घेरणारा आहे, प्रत्येकाच्या निष्क्रियतेला!

आज अभिव्यक्तीवर ‘हल्लाबोल’ होतो आहे. माध्यमांची खरेदी-विक्री सुरूच आहे! राजकीय सत्ता अमृतमहोत्सवी ‘आझादी’वर तुटून पडत आहे. अशा काळात, अशा वातावरणात राजकारण्यांवर प्रश्नांच्या फैरी हिंमतीने डागणारे हेरंबभाऊ शिंदेसाहेबांपासून राहुल गांधींपर्यंत, सगळ्यांना सभ्य शब्दांतून दाखवून देत आहेत गरज राजनीतीत परिवर्तनाची!

लोकशाही त्यांच्या काव्यातून बोलते आहे. कर्जमाफीसाठी लढणाऱ्या बळीराजाचा हमीभाव न मिळाल्याने जाणारा बळी उद्योगपतींच्या अब्जावधी लुटीपुढे आक्रोशतो आहे. दिवाळीच्या दिवशीही रोजीरोटीची झालेली होळी करोडोंना अंधारात ठेवते, हे भयाण वास्तव या कविता मोजकेपणेच मापते आहे! 

नर्मदा ते मणिपूरच्या आंदोलनकारी संघर्षाने हृदय द्रवणारे असे कवीसुद्धा ‘आंदोलनजीवी’च मानायला हवेत. हेरंबभाऊ कवितांच्या पलीकडे करोनाग्रस्त विधवांपासून आजही हल्ले भोगणाऱ्या हुतात्मा गांधींपर्यंत, सर्वांची लेखनाद्वारे साथ देत आहेत. अनेक सामाजिक कार्य व कार्यकर्त्यांची जगाला लेखनाद्वारा ओळख करून देणारे हेरंब कुलकर्णी स्वत:चीही बिरादारी, विचारांची मांदियाळी आपणासमोर मांडत आहेत. 

वाचकहो, त्यांनी उघडून ठेवलेली ही कवितेची विराणी केवळ सोबत घेऊन समीक्षा नको, आपल्याला मिळावी दीक्षा व शिक्षा. या साऱ्या मानववादी मानवधर्मी कवितांमधून – सक्रिय होऊन कलमच नव्हे, तन‘man’ उभारण्याची!

हीच तर आहे आव्हानात्मक अपेक्षा, आपणा सर्वांकडून हेरंब कुलकर्णींची व माझीही...

‘अस्वस्थ क्षणांच्या नोंदी’ - हेरंब कुलकर्णी 

पुस्तक मार्केट प्रकाशन 

पाने – ७२ | मूल्य - १२५ रुपये.    

.................................................................................................................................................................

‘अक्षरनामा’वर प्रकाशित होणाऱ्या लेखातील विचार, प्रतिपादन, भाष्य, टीका याच्याशी संपादक व प्रकाशक सहमत असतातच असे नाही. 

.................................................................................................................................................................

‘अक्षरनामा’ला ​Facebookवर फॉलो करा - https://www.facebook.com/aksharnama/

‘अक्षरनामा’ला Twitterवर फॉलो करा - https://twitter.com/aksharnama1

‘अक्षरनामा’चे Telegram चॅनेल सबस्क्राईब करा - https://t.me/aksharnama

‘अक्षरनामा’ला Kooappवर फॉलो करा -  https://www.kooapp.com/profile/aksharnama_featuresportal

.................................................................................................................................................................

तुम्ही ‘अक्षरनामा’ची वर्गणी भरलीय का? नसेल तर आजच भरा. कर्कश, गोंगाटी आणि द्वेषपूर्ण पत्रकारितेबद्दल बोलायला हवंच, पण जी पत्रकारिता प्रामाणिकपणे आणि गांभीर्यानं केली जाते, तिच्या पाठीशीही उभं राहायला हवं. सजग वाचक म्हणून ती आपली जबाबदारी आहे.

Pay Now

अक्षरनामा न्यूजलेटरचे सभासद व्हा

म. फुले-आंबेडकरी साहित्याकडे मी ‘समाज-संस्कृतीचे प्रबोधन’ म्हणून पाहतो. ते समजून घेण्यासाठी ‘फुले-आंबेडकरी वाङ्मयकोश’ उपयुक्त ठरणार आहे, यात शंका नाही

‘आंबेडकरवादी साहित्य’ हे तळागाळातील समाजाचे साहित्य आहे. तळागाळातील समाजाचे साहित्य हे अस्मितेचे साहित्य असते. अस्मिता ही प्रथमतः व्यक्त होत असते ती नावातून. प्रथमतः नावातून त्या समाजाचा ‘स्वाभिमान’ व्यक्त झाला पाहिजे. पण तळागाळातील दलित, शोषित व वंचित समाजाला स्वाभिमान व्यक्त करणारे नावदेखील धारण करता येत नाही. नव्हे, ते करू दिले जात नाही. जगभरातील सामाजिक गुलामगिरीत खितपत पडलेल्या समाजघटकांचा हाच अनुभव आहे.......

माझ्या हृदयात कायमस्वरूपी स्थान मिळवलेला हा सीमारेषाविहिन कवी तुमच्याही हृदयात घरोबा करो. माझ्याइतकंच तुमचंही भावविश्व तो समृद्ध करो

आताचा काळ भारत-पाकिस्तानातल्या अधिकारशाही वृत्तीच्या राज्यकर्त्यांनी डोकं वर काढण्याचा आहे. अशा या काळात, देशोदेशींच्या सीमारेषा पुसून टाकण्याची क्षमता असलेल्या वैश्विक कवितांचा धनी ठरलेल्या फ़ैज़चं चरित्र प्रकाशित व्हावं, ही घटना अनेक अर्थांनी प्रतीकात्मकही आहे. कधी नव्हे ती फ़ैज़सारख्या कवींची या घटकेला खरी गरज आहे, असं भारत आणि पाकिस्तान या दोन्ही देशांतल्या विवेकवादी मंडळींना वाटणंही स्वाभाविक आहे.......