श्रीनिवास विनायक कुलकर्णी यांच्या ललितलेखनावर आधारित अभिवाचनाची भन्नाट व्हिडिओ-मालिका
ग्रंथनामा - वाचणारा लिहितो
टीम अक्षरनामा
  • श्रीनिवास विनायक कुलकर्णी आणि त्यांच्या पुस्तकांची मुखपृष्ठे
  • Fri , 29 May 2020
  • ग्रंथनामा Granthnama वाचणारा लिहितो श्रीनिवास विनायक कुलकर्णी Shrinivas Vinayak Kulkarni डोह Doh डोह : एक आकलन Doh - Ek Akalan

श्रीनिवास विनायक कुलकर्णी हे मराठीतील एक सर्वोत्तम ललितलेखक आहेत. त्यांची ‘डोह’, ‘सोन्याचा पिंपळ’, ‘पाण्याचे पंख’ आणि ‘कोरडी भिक्षा’ ही चार ललितलेखांची पुस्तके प्रसिद्ध आहेत. ही चारही पुस्तके मराठी ललितलेखनातील मानदंड मानली जातात. नुकतेच त्यांच्या ‘डोह’ या पुस्तकाविषयीचे ‘डोह : एक आकलन’ हे विजया चौधरी यांनी संपादित केलेले पुस्तक मौज प्रकाशन गृहाने प्रकाशित केले आहे. १९६५ साली प्रकाशित झालेल्या ‘डोह’ या पुस्तकाला २०१५ साली ५० वर्षे पूर्ण झाली. त्यानिमित्ताने ‘डोह : एक आकलन’ या पुस्तकाची निर्मिती करण्यात आली आहे.

‘डोह’, ‘सोन्याचा पिंपळ’ आणि ‘पाण्याचे पंख’ या पुस्तकांबद्दल दुर्गाबाई भागवत यांनी १९८९च्या ललितच्या दिवाळी अंकात लिहिले आहे - “श्रीनिवास कुलकर्णी यांची प्रतिमा त्यांच्या जीवनातल्या अनुभवांच्या नितळपणावर आधारलेली आहे.

- जरा वळुनि पाहता मागुती

कितीक हृदये सदा चरकल्याविना राहती

ही केशवसुतांची उक्ती एकदा वाचल्यावर विसरता येणार नाही अशी; जरब जन्मभर मनामनावर बसवणारी. माणसाला धोक्याचा कंदील दाखवावा तर केशवसुतांनीच. भले भले या चरकण्याच्या अनुभवातून पिळून निघाले आहेत नि हमेशा निघताना मी पाहते आहे. पण अशीही काही व्यक्तिमत्त्वे मी प्रत्यक्ष पाहिली आहेत, की त्यांना चरकावे लागतच नाही. ही पारदर्शक वाटावीत इतकी स्वच्छ माणसे आहेत. ही काही कुणी सुप्रसिद्ध नाहीत हे ओघानेच आले. पण ती सामान्यांच्या जगात आहेत नि ती आहेत म्हणूनच आपल्याला सुख वाटते. श्रीनिवास विनायक कुलकर्णी अशांपैकीच एक आहेत. अंतर्बाह्य एक, लाजवट वृत्तीचे. पक्क्या निश्चयाचे. चिंतन, जीवन नि लेखन एकरूप झालेले. म्हणूनच त्यांच्या लेखनावर लिहिणे सोपे नाही. इतके दिवस मला म्हणूनच काही लिहिता आले नाही. आजही त्यांच्या लेखनप्रपंचाला केवळ स्पर्श करत मी हे लिहिते आहे. गाभ्यापर्यंत पोहोचणे मला अजून जमत नाही; कारण गाभ्याजवळ गेले की, तिथे अनेक अनुभवी आत्म्यांची गर्दी दिसते. तिच्यात हरवून जाते.”

अतिशय तरल, आशयघन आणि चित्रमय शैली ही कुलकर्णी यांच्या लेखनाची वैशिष्ट्ये आहेत. त्यांच्या लेखनाचा हा आविष्कार उजागर करण्याचा प्रयत्न २०१३ साली हिमांशू स्मार्त या नाटककाराने कालदर्शिकेच्या माध्यमातून केला होता. चैत्र, वैशाख, ज्येष्ठ, ग्रीष्म, श्रावण, भाद्रपद, अश्विन, कार्तिक, मार्गशीर्ष, पौष, माघ, फाल्गुन हे बारा महिने, प्रत्येक महिन्याला सुसंगत असा श्रीनिवास विनायक कुलकर्णी यांच्या लेखनातील उतारा आणि या दोन्हींचा आशय अजून घन करणारी रिचा वोरा या चित्रकर्तीची पेंटिंग्ज, असा हा अफलातून प्रयोग होता.

त्याविषयीची आपली भूमिका स्पष्ट करताना या कालदर्शिकेच्या प्रकाशकांनी म्हटलं आहे की, “ऋतुमानानुसार बदलत जाणारी निसर्गसृष्टी आणि तिच्याशी असणारे मानवी जीवनाचे संवादी अनुसंधान हा श्रीनिवास विनायक कुलकर्णींच्या लेखनामधला एक प्रबळ धागा आहे. वर्तमानात आपण या सृष्टीपासून विलग झालेलो आहोत. ही कालदर्शिका आपल्याला खिडकीबाहेर पसरलेल्या ऋतुशी जोडून टाकेल आणि त्यातला उतारा ऋतुचा अनुभव अधिकच समृद्ध करेल. प्रत्येक वेळी उतरा ऋतुशी संबंधित असेलच असे नाही, परंतु उताऱ्याची ऊर्जा घेऊन आपण सृष्टीशी, तळठाव घेणारा, आत्मिक सांधा जोडू शकू. आमचा हा प्रयत्न सृष्टीची हाक आणि आपले अंत:करण यांमधला दुवा ठरेल अशी आम्हाला आशा आहे.”

मराठीमधला हा एकमेवाद्वितीय म्हणावा असा प्रयोग होता.

आता ‘सृजनशाळा’ या संस्थेने हाच प्रयोग काहीशा वेगळ्या अंगाने पुन्हा सादर केला आहे. २५ एप्रिल ते २८ मे २०२० या दरम्यान दर तीन दिवसांनी या संस्थेने एक व्हिडिओ आपल्या यु-ट्युब चॅनेलवर प्रकाशित केला आहे. हे व्हिडिओ अभिवाचनाचे आहेत. वेगवेगळ्या १२ कलाकारांनी हे अभिवाचन केले आहे. यातील साहित्य निवडले आहे श्रीनिवास विनायक कुलकर्णी यांच्या लेखनातून. चैत्र, वैशाख, ज्येष्ठ, ग्रीष्म, श्रावण, भाद्रपद, अश्विन, कार्तिक, मार्गशीर्ष, पौष, माघ, फाल्गुन या बारा महिन्यांच्या अनुषंगाने कुलकर्णी यांच्या साहित्यातील लेखनाचे अंश निवडून त्यांचं अभिवाचन करण्याची ही कल्पना ‘कालदर्शिके’च्या कल्पनेसारखीच, किंबहुना त्याहून भन्नाट आहे.

प्रत्येक व्हिडिओच्या सुरुवातीला हिमांशू स्मार्त यांच्या कालदर्शिकेतील पेंटिंग व मजकुराचं पानही दिलं आहे. हे बाराही व्हिडिओ दीड ते अडीच मिनिट एवढ्या कालावधीचे आहेत. कोल्हापूरचे भालजी पेंढारकर सांस्कृतिक केंद्र आणि सृजनशाळा यांचा हा कल्पक प्रयोग आवर्जून पाहावा, इतरांशी शेअर करावा असाच आहे. हे अभिवाचन हा समीक्षेचा विषय नाही, तो अनुभवण्याचा आहे.

सध्याच्या लॉकडाउनच्या काळात ‘खिडकी’ हेच आपल्या जगण्याचं, आनंदाचं निधान झालं आहे. खिडकीबाहेर प्रत्येक ऋतुत नवी रूप पांघरणारी सृष्टी नेमकी कशी असते, याचं विलोभनीय दर्शन या व्हिडिओमधून होतं... तेही प्रत्येक मराठी महिन्यानुसार...

प्रत्येक महिन्यानुसारच्या व्हिडिओ लिंक्स पुढीलप्रमाणे -

चैत्र

वैशाख

ज्येष्ठ

आषाढ

श्रावण

भाद्रपद

अश्विन

कार्तिक

मार्गशीर्ष

पौष

माघ

फाल्गुन

..................................................................................................................................................................  

‘डोह : एक आकलन’ या पुस्तकाच्या ऑनलाईन खरेदीसाठी क्लिक करा -

https://www.booksnama.com/book/5179/Doh-Ek-Akalan

..................................................................................................................................................................  

Copyright www.aksharnama.com 2017. सदर लेख अथवा लेखातील कुठल्याही भागाचे छापील, इलेक्ट्रॉनिक माध्यमात परवानगीशिवाय पुनर्मुद्रण करण्यास सक्त मनाई आहे. याचे उल्लंघन करणाऱ्यांवर कायदेशीर कारवाई करण्यात येईल.

..................................................................................................................................................................  

‘अक्षरनामा’ला आर्थिक मदत करण्यासाठी क्लिक करा -

अक्षरनामा न्यूजलेटरचे सभासद व्हा

ट्रेंडिंग लेख

ज्या तालिबानला हटवण्यासाठी अमेरिकेने अफगाणिस्तानात शिरकाव केला होता, अखेर त्यांच्याच हाती सत्ता सोपवून अमेरिकेला चालते व्हावे लागले…

अफगाण लोक पुराणमतवादी असले, तरी ते स्वातंत्र्याचे कट्टर भोक्ते आहेत. त्यांनी परकीयांची सत्ता कधीच सरळपणे मान्य केलेली नाही. जगज्जेत्या, सिकंदरालाही (अलेक्झांडर), अफगाणिस्तानवर संपूर्ण ताबा मिळवता आला नाही. तेथील पारंपरिक ‘जिरगा’ नावाच्या व्यवस्थेला त्याने जिथे विश्वासात घेतले, तिथेच सिकंदर शासन करू शकला. एकोणिसाव्या शतकात, संपूर्ण जगावर राज्य करणाऱ्या ब्रिटिश सत्तेला अफगाणिस्तानात नामुष्की सहन करावी लागली.......

‘धर्म, जात, देश, राष्ट्र’ या शब्दांचा गोंधळ जनमानसात रुजवून संघ देश, सत्ता आणि समाजजीवन यांच्या कसा केंद्रस्थानी आला, त्याच्याविषयीचे हे पुस्तक आहे

या पुस्तकाच्या निमित्ताने संघाची आणि आपली शक्तिस्थाने आणि मर्मस्थाने नीटपणे अभ्यासून, समजावून घेण्याचा प्रयत्न परिवर्तनवादी चळवळीत सुरू व्हावा ही इच्छा आहे. संघ आज अगदी ठामपणे या देशात केंद्रस्थानी सत्तेत आहे आणि केवळ केंद्रीय सत्ता नव्हे, तर समाजजीवनाच्या आणि सत्तेच्या प्रत्येक क्षेत्रात संघ आज केंद्रस्थानी उभा आहे. आपल्या असंख्य पारंब्या जमिनीत खोलवर घट्ट रोवून एखादा विशाल वटवृक्ष दिमाखात उभा असतो, तसा आज.......

‘रशिया : युरेशियन भूमी आणि संस्कृती’ : सांस्कृतिक अंगानं रशियाची प्राथमिक माहिती देणारं पुस्तक असं या लेखनाचं स्वरूप आहे. त्यामध्ये विश्लेषणावर फारसा भर नाही

आजपर्यंत मला रशिया, रशियन लोक, त्यांचं दैनंदिन जीवन आणि मनोधारणा याबाबत जे काही समजलं, ते या पुस्तकाच्या माध्यमातून उपलब्ध करून द्यावं, असा एक उद्देश आहे. पण त्यापलीकडे जाऊन हे पुस्तक रशिया समजून घेण्यात रस असलेल्या कोणाही मराठी वाचकास उपयुक्त व्हावा, अशीही इच्छा होती. यामध्ये रशियाचा संक्षिप्त इतिहास, वैशिष्ट्यं, समाजजीवन, धर्म, साहित्य व कला आणि पर्यटनस्थळे यांचा वेध घेतला आहे.......

‘हा देश आमचा आहे’ : स्वातंत्र्याचा अमृतमहोत्सव साजरा केलेल्या आणि प्रजासत्ताकाच्या अमृतमहोत्सवाच्या उंबरठ्यावर उभ्या भारतीय मतदारांनी धर्मग्रस्ततेचे राजकारण करणाऱ्या पक्षाला दिलेला संदेश

लोकसभेची अठरावी निवडणूक तिचे औचित्य, तसेच निकालामुळे बहुचर्चित ठरली. ती ऐतिहासिकदेखील आहे. तेव्हा तिच्या या पुस्तकात मांडलेल्या तपशिलांना यापुढच्या विधानसभा अथवा लोकसभा निवडणुकांच्या वेळी वेगळे संदर्भमूल्य असेल. या निवडणुकीचा प्रवास, त्या प्रवासातील वळणे, निर्णायक ठरलेले किंवा जनतेने नाकरलेले मुद्दे व इतर मांडणी राजकीय वर्तुळातील नेते व कार्यकर्ते यांना साहाय्यभूत ठरेल, अशी आशा आहे.......

‘भिंतीआडचा चीन’ : श्रीराम कुंटे यांचं हे पुस्तक माहितीपूर्ण तर आहेच, पण त्यांनी इ. स. पूर्व काळापासून आजपर्यंतचा चीन या प्रवासावर उत्तम प्रकारे प्रकाशही टाकला आहे

‘भिंतीआडचा चीन’ हे श्रीराम कुंटे यांचे पुस्तक चीनविषयी मराठीत लिहिल्या गेलेल्या आजवरच्या पुस्तकात आशयपूर्ण आणि अनेक अर्थाने परिपूर्ण मानता येईल. चीनचे नाव घेताच सर्वसाधारण भारतीयाच्या मनात एक कटुता, शत्रुभाव आणि त्या देशाच्या ऐकीव प्रगतीविषयी असूया आहे. या सर्व भावना प्रत्यक्ष-अप्रत्यक्ष आपल्या विचारांची दिशा ठरवतात. अशा प्रतिमा ठोकळ असतात. त्यांना वस्तुस्थितीच्या छटा असल्या तरी त्या वस्तुनिष्ठ नसतात.......

शेतकऱ्यांपासून धोरणकर्त्यांपर्यंत आणि सामान्य शेतकऱ्यांपासून अभ्यासकांपर्यंत सर्वांना पुन्हा एकदा ‘ज्वारी’कडे वळवण्यासाठी...

शेती हा बहुआयामी विषय आहे. त्यातील एका विषयांवर विविधांगी अभ्यास करता आला आणि पुस्तकरूपाने वाचकांसमोर मांडता आला, याचं समाधान वाटतं. या पुस्तकात ज्वारीचे विविध पदर उलगडून दाखवले आहेत. त्यापुढील अभ्यासाची दिशा दर्शवणाऱ्या नोंदी करून ठेवल्या आहेत. त्यानुसार सुचवलेल्या विषयांवर संशोधन करता येईल. ज्वारीला प्रोत्साहन देण्यासाठी धोरणकर्त्यांनी धोरणात्मक दिशेने पाऊल टाकलं, तर शेतकऱ्यांना त्याचा फायदा होईल.......