बालदिन : त्यांचा दिवस, आपल्यासाठी!
पडघम - बालदिन विशेष
संपादक अक्षरनामा
  • प्रातिनिधिक छायाचित्र
  • Mon , 14 November 2016
  • संपादकीय अक्षरनामा बालदिन विशेष Children's Day

आज बालदिन, मुलांचा दिवस. त्यानिमित्ताने ‘अक्षरनामा’चा बालदिन विशेषांक. हा अंक करताना मुलांना काहीतरी बोधपर सांगावं, आजकालच्या त्यांच्या वर्तनाबद्दल, टीव्ही पाहण्याबद्दल काही उपदेश करावा, असं काहीही करायचं नाही हे मुद्दाम ठरवलं होतं. शिवाय मुलांना आवडेल किंवा त्यांना वाचायला आवडेल असा नामांकित लेखकांचा मजकूरही द्यावयाचा नाही, हेही पक्कं ठरलेलं होतं. फार वर्षांपूर्वी प्रसिद्ध कथा-कादंबरीकार रत्नाकर मतकरी म्हणाले होते की, ‘ज्यांना मोठ्यांसाठी लिहिता येत नाही, त्यांनी लहानांसाठी लिहू नये. केवळ हौस म्हणून, छंद म्हणून लिहू नये. नवं काही सांगता येत असेल तरच लिहावं.’ थोडक्यात त्यांना असं म्हणायचं होतं की, मुलांसाठी लिहिणं ही जिकिरीची, गांभीर्याने करावयाची गोष्ट आहे. ती मराठीमध्ये फारशी केली जात नाही, ही गोष्ट वेगळी. आपला तो विषयही नाही.

हा अंक करताना मुलांपेक्षाही प्रामुख्याने त्यांचे पालक नजरेसमोर ठेवले आहेत. या अंकात सिद्धार्थ मांडके आणि तनया टेंबे या दोन मुलांचे लेख आहेत. एकाला प्राणी आवडतात तर दुसऱ्याला पुस्तकं. इयत्ता नववी व सहावीतल्या दोन मुलांचे हे लेख त्यांच्या आवडीनिवडीला त्यांच्या आई-बाबांनी कसं प्रोत्साहन दिलं, ती आवड पॅशनमध्ये कशी रूपांतरित झाली, याविषयीही सांगतील. हे लेख मुलांनी स्वत:च लिहिले आहेत. त्यामुळे ती कसा विचार करतात, घटना-घडामोडींचा कसा अन्वयार्थ लावतात, हेही समजू शकतं. इतक्या कमी वयातली मुलं आपल्या प्रत्येक कृतीविषयी कशी जागरूक असतात, त्यासाठी ती किती मेहनत घेतात, यावरही या दोन लेखांतून पुरेसा प्रकाश पडतो.

‘गोष्टींच्या गोष्टींची गोष्ट’ हा लेख सर्वार्थानं वेगळा आहे. मुलांच्या गोष्टी या बोलणाऱ्या प्राण्यांच्या, उडणाऱ्या राक्षसांच्या, सुंदर पऱ्यांच्या असतात. त्यात क्रूर राक्षस असतात, तसे चांगले लोकही असतात. पण हे सगळं गोष्टीतच असतं, असंच मुलांना सांगितलं जातं. पण यातल्या काही गोष्टी या वास्तवातही आपल्याला भेटतात. त्या जिथं घडतात ती ठिकाणं आपल्याला पाहता येतात. मुलांच्या आवडत्या गोष्टीतील पात्रं, प्रसंग शिल्पांच्या, चित्रांच्या रूपानं अमर केले जातात. अशाच काही गोष्टीतील पात्रांच्या गोष्टी या लेखात सांगितल्या आहेत. मुलांच्या भावविश्वाला असं आदराचं, अगत्याचं स्थान आपल्याकडेही मिळायला हवं.

‘मूल तुमच्या मनाप्रमाणे घडणारा मातीचा गोळा नाही!’ हा श्रीनिवास आगवणे या तरुण चित्रकाराचा आणि ‘मुलांचा भावनांक वाढवता येतो’ हा मानसोपचारतज्ज्ञ संयोगिता नाडकर्णी यांचा, हे दोन्ही लेख मुलांविषयीचे असले तरी ते पालकांसाठीचे आहेत. ते मुलांकडे पाहण्याची, त्यांना समजून घेण्याची दृष्टी देतात.

बालदिन साजरा करायचा तो याचसाठी की, या निमित्तानं आपलं मूल अधिक ‘आपलं’ कसं होईल. मूल ही एक स्वतंत्र व्यक्ती असते. त्याला त्याचं स्वतंत्र व्यक्तिमत्त्व असतं. त्यामुळे त्याला त्याच्या जागी जाऊन समजून घेता यायला हवं. मुलांच्या जवळ जायचं असेल तर त्यांना अधिक चांगल्या प्रकारे समजून घ्यायला हवं. या विशेषांकामध्ये आम्ही आमच्या परीने तो प्रयत्न केला आहे.

हा अंक आपल्याला कसा वाटतो, याविषयी आपल्या प्रतिक्रिया आम्हाला जरूर कळवा.

Post Comment

Nivedita Deo

Mon , 14 November 2016

Tumche baldinache sarvach lekha khoopcha chan ahet


अक्षरनामा न्यूजलेटरचे सभासद व्हा

ट्रेंडिंग लेख

एक डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांचा ‘तलवार’ म्हणून वापर करून प्रतिस्पर्ध्यावर वार करत आहे, तर दुसरा आपल्या बचावाकरता त्यांचाच ‘ढाल’ म्हणून उपयोग करत आहे…

डॉ. आंबेडकर काँग्रेसच्या, म. गांधींच्या विरोधात होते, हे सत्य आहे. त्यांनी अनेकदा म. गांधी, पं. नेहरू, सरदार पटेल यांच्यावर सार्वजनिक भाषणांमधून, मुलाखतींतून, आपल्या साप्ताहिकातून आणि ‘काँग्रेस आणि गांधी यांनी अस्पृश्यांसाठी काय केले?’ या आपल्या ग्रंथातून टीका केली. ते गांधींना ‘महात्मा’ मानायलादेखील तयार नव्हते, पण हा त्यांच्या राजकीय डावपेचांचा एक भाग होता. त्यांच्यात वैचारिक आणि राजकीय ‘मतभेद’ जरूर होते, पण.......

सर्वोच्च न्यायालयाचा ‘उपवर्गीकरणा’चा निवाडा सामाजिक न्यायाच्या मूलभूत कल्पनेला अधोरेखित करतो, कारण तो प्रत्येक जातीच्या परस्परांहून भिन्न असलेल्या सामाजिक वास्तवाचा विचार करतो

हा निकाल घटनात्मक उपेक्षित व वंचित घटकांपर्यंत सामाजिक न्याय पोहोचवण्याची खात्री देतो. उप-वर्गीकरणाची ही कल्पना डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर यांच्या बंधुता व मैत्री या तत्त्वांशी सुसंगत आहे. त्यात अनुसूचित जातींमधील सहकार्य व परस्पर आदर यांची गरज अधोरेखित करण्यात आली आहे. तथापि वर्णव्यवस्था आणि क्रीमी लेअर यांच्यावर केलेले भाष्य, हे या निकालाची व्याप्ती वाढवणारे आहे.......

‘त्या’ निवडणुकीत हिंदुत्ववादी आंबेडकरांचा प्रचार करत होते की, संघाचे लोक त्यांचे ‘पन्नाप्रमुख’ होते? तेही आंबेडकरांच्या विरोधातच होते की!

हिंदुत्ववाद्यांनीही आंबेडकरांविरोधात उमेदवार दिले होते. त्यांच्या पराभवात हिंदुत्ववाद्यांचाही मोठा हात होता. हिंदुत्ववाद्यांनी तेव्हा आंबेडकरांच्या वाटेत अडथळे आणले नसते, तर काँग्रेसविरोधातील मते आंबेडकरांकडे वळली असती. त्यांचा विजय झाला असता, असे स्पष्टपणे म्हणता येईल. पण हे आपण आजच्या संदर्भात म्हणतो आहोत. तेव्हाचे त्या निवडणुकीचे संदर्भ वेगळे होते, वातावरण वेगळे होते आणि राजकीय पर्यावरणही भिन्न होते.......

विनय हर्डीकर एकीकडे, विचारांची खोली व व्याप्ती आणि दुसरीकडे, मनोवेधक, रोचक शैली यांचे संतुलन राखून त्या व्यक्तीच्या सारतत्त्वाचा शोध घेत असतात...

चार मितींत एकसमायावेच्छेदे संचार केल्यामुळे व्यक्तीच्या दृष्टीकोनातून त्यांची स्वतःची उत्क्रांती त्यांना पाहता येते आणि महाराष्ट्राचा-भारताचा विकास आणि अधोगती. विचारसरणीकडे दुर्लक्ष केल्यामुळे, विचार-कल्पनांचे महत्त्व न ओळखल्यामुळे व्यक्ती-संस्था-समाज यांत झिरपत जाणारा सुमारपणा, आणि बथ्थडीकरण वाढत शेवटी साऱ्या समाजाची होणारी अधोगती, या महत्त्वाच्या आशयसूत्राचे परिशीलन त्यांना करता येते.......