‘आता तुझी ‘पाळी’!’ - पाश्चात्य ‘sustainability’बरोबरचं आमचं नातं... तुमच्यासाठी ‘sustainability’ म्हणजे काय?
अर्धेजग - कळीचे प्रश्न
सायुरी आणि सुरभी
  • चित्र - इंदावी पंडित
  • Sat , 03 September 2022
  • अर्धेजग कळीचे प्रश्न आता तुझी ‘पाळी’! Aata Tuzi Pali मासिक पाळी Menstrual Cycle

या तिसऱ्या भागातमध्ये आम्ही परदेशात (अमेरिकेत व नेदरलँडमध्ये) राहून आमची ‘sustainability’ची व्याख्या कशी बदलली आहे, आमचं इथलं अन्न, ऊर्जा आणि मानसिकता या संबंधीचे अनुभव याविषयी बोललो आहोत.

त्याचबरोबर या भागात आपण जाणून घेणार आहोत मासिक पाळीच्या काळातल्या टिकावू साधनांबद्दल. म्हणजेच कापडी पॅड्स, विघटनशील पॅड्स आणि कप्सबद्दल आम्ही सविस्तर, तपशीलवार चर्चा केली आहे. त्यांचा वापर कसा करायचा, ती वापरताना कोणती काळजी घ्यायची, कशा प्रकारे घ्यायची, ही साधनं मिळण्याची ठिकाणं, त्यांच्या किमती, त्यांचा दर्जा आणि ही साधनं वापरल्यानंतरचा अनुभव, अशा काही मुद्द्यांवर आम्ही दोघींनी गप्पा मारल्या आहेत. त्या तुम्हाला नक्की आवडतील.

तुमच्या काही सूचना असतील किंवा तुमच्या मनात कुठले प्रश्न असतील तर तेही कळवा.

तुमच्यासाठी ‘sustainability’ म्हणजे काय? आम्हाला नक्की कळवा!

 

 

 

 

.................................................................................................................................................................

सुरभी अर्जुनवाडकर

surabheearjun@bennington.edu

.................................................................................................................................................................

‘अक्षरनामा’वर प्रकाशित होणाऱ्या लेखातील विचार, प्रतिपादन, भाष्य, टीका याच्याशी संपादक व प्रकाशक सहमत असतातच असे नाही. 

..................................................................................................................................................................

‘अक्षरनामा’ला ​Facebookवर फॉलो करा - https://www.facebook.com/aksharnama/

‘अक्षरनामा’ला Twitterवर फॉलो करा - https://twitter.com/aksharnama1

‘अक्षरनामा’चे Telegram चॅनेल सबस्क्राईब करा - https://t.me/aksharnama

‘अक्षरनामा’ला Kooappवर फॉलो करा -  https://www.kooapp.com/profile/aksharnama_featuresportal

Post Comment

अक्षरनामा न्यूजलेटरचे सभासद व्हा

ट्रेंडिंग लेख

अन्यायाच्या विरोधातली माझी लढाई अजून संपलेली नाही. आताशी कुठे एक ठाणं काबीज केलंय... लढाई अजूनही सुरूच आहे...
‘विक्रम अँड वेताळ @ हैबतपूर’ :  शेती आणि शेतकऱ्यांचे प्रश्न मांडत सामाजिक, राजकीय आणि आर्थिक स्थित्यंतराचं प्रभावी चित्रण करणारी कादंबरी
टीका ‘सिलेक्टिव्ह’ नको!
अभिनेते दादा कोंडके यांच्या शब्दांत सांगायचे, तर महाराष्ट्राचे राजकारण, समाजकारण, संस्कृतीकारण ‘फोकनाडांची फालमफोक’ बनले आहे
पांडुरंग सदाशिव खानखोजे नावाचा माझा ‘माथेफिरू’ बाप!

सदरे

सुनील तांबे
परिमल माया सुधाकर
निखिल वागळे
संजय पवार
अमोल उदगीरकर

इतर लेख

आम्ही तिला हॉस्पिटलमध्ये काम करण्यासाठी पाठवलं आणि हॉस्पिटलने आम्हाला काय दिलं? तर तिचा मृतदेह...

कोलकात्याच्या ज्या हॉस्पिटलमध्ये बलात्कार होऊन तिची हत्या झाली, ते तिच्यासाठी सगळ्यात सुरक्षित ठिकाण आहे, असं तिला आणि तिच्या आईवडिलांना वाटत होतं. आणि तिथेच ३६ तासांची ड्युटी करत असताना हे सगळं घडलं. ‘ती जेव्हा प्रवास करायची, तेव्हा सगळ्याच पालकांप्रमाणे आम्हालाही चिंता वाटायची. पण एकदा का ती हॉस्पिटलला पोहोचली की, आम्ही निर्धास्त व्हायचो. ती एकदम सुरक्षित आहे, असं आम्हाला वाटायचं.......

जेव्हा स्त्रियांना कर्करोग होतो, तेव्हा त्यांच्याकडे दुर्लक्ष केले जाते, नाही तर त्यांना ‘सोडून’ दिले जाते…

भारतामध्ये ग्रामीण भागामध्ये दर्जेदार उपचारांचा अभाव, वैद्यकीय उपचारांचा अतोनात खर्च, सार्वजनिक रुग्णालयांमधील गर्दी, यामुळेदेखील रुग्ण उपचारांसाठी लवकर येत नाहीत. मौलाना आझाद वैद्यकीय महाविद्यालयातील कम्युनिटी फिजिशियन आणि सार्वजनिक आरोग्य संशोधक पार्थ शर्मा सांगतात, रुग्ण रुग्णालयात उशीरा येण्याचे एक कारण म्हणजे सार्वजनिक आरोग्य व्यवस्थेमध्ये त्यांना मिळणारी वागणूक.......

स्तनांचा कर्करोग झालेल्या भारतीय महिलांचा प्रवास इतका बिकट का आहे?

भारतात महिलांमध्ये सर्वसामान्यपणे ‘स्तनाचा कर्करोग’ आढळतो. दरवर्षी सुमारे दोन लाख महिलांना याची बाधा होते. भारतात कर्करोगाचे निदान उशीरा होत असल्याने उपचार सुरू झाले तरी, रुग्णाच्या प्रकृतीमध्ये फारशी सुधारणा होत नाही. पाश्चिमात्य आणि आशियाई देशांच्या तुलनेत हा कर्करोग झालेल्या महिलांचे निदान झाल्यापासून पुढे पाच वर्षांपर्यंत जगण्याचे सरासरी प्रमाण जवळ जवळ निम्मेच आहे.......

भारतात दर सातव्या मिनिटाला एका महिलेचा ‘गर्भाशय मुखा’चा कॅन्सर म्हणजेच ‘कर्करोगा’ने का मृत्यू होतो? 

गर्भाशय मुखाचा कर्करोग हा ‘ह्युमन पॅपिलोमा व्हायरस’मुळे होतो. तसेच यावर प्रतिबंधात्मक लसही उपलब्ध आहे. मात्र तरीही २०२३मध्ये भारतात १ लाख २३ हजार महिलांना हा कर्करोग झाल्याचे निदान निदान झाले आणि यातील सुमारे ८० हजार महिलांचा मृत्यू झाला आहे. जगभरात आढळणाऱ्या गर्भाशय मुखाच्या कर्करोगाच्या रुग्णांपैकी एक पंचमांश रुग्ण भारतात आढळतात आणि सर्वांत जास्त मृत्यूदेखील भारतामध्येच नोंदवले जात आहेत.......

खरं तर कंगणा रनौटने आपला ‘दुसरा गाल’ही पुढे करायला हवा होता… ते अधिक न्याय्य झालं असतं!

‘क्वीन’ या सिनेमात कंगनाने ‘आत्मभान’ जागृत झालेल्या एका ‘स्वाभिमानी’ मुलीची उत्कृष्ट भूमिका केली आहे. तशीच संसदेत एक जबाबदार खासदार म्हणून भूमिका निभावण्याची ऐतिहासिक संधी कंगनाला भारतीय जनतेनं दिलेली आहे. तिचं तिने सोनं करून, कुलविंदर कौरच्या चपराकीची संसदीय लोकशाहीत घटनात्मक मार्गानं सव्याज परतफेड करावी........

बेगम जहाँआरा शाहनवाज यांचे योगदान जरी आपल्या पुरुषकेंद्रित समाजात दुर्लक्षित राहिले असले, तरी ते दृढनिश्चयाचे प्रतीक आहे!

महिलांच्या हक्कांच्या लढ्यातील एक अतुलनीय व्यक्तिमत्त्व ठरलेल्या जहाँआरा शाहनवाज हे असेच एक दुर्लक्षित नाव. ज्या काळात महिला उपेक्षित होत्या आणि त्यांचा आवाज दाबला जात होता, त्या काळात त्या आशेचा किरण म्हणून उदयास आल्या आणि त्यांनी भारतीय महिलांच्या मताधिकाराचे समर्थन केले. त्यांचे कार्य आणि  वारसा आपल्याला आठवण करून देतो की, स्त्री-पुरुष समानतेच्या दिशेने प्रत्येक पाऊल हा एक विजयच आहे.......

‘महिला आरक्षण विधेयक’ मंजूर झाले असले, तरी किमान पुढची पाच-सात वर्षे ते थंड बस्त्यातच पडून राहणार...

एकीकडे महिला सक्षमीकरणावर चर्चा करायची आणि दुसरीकडे भाजपच्या केंद्रीय मंत्र्यांनी आपल्या पक्षाच्या एका खासदाराचे समर्थन करण्यासाठी महिला खेळाडूंना बदनाम करायचे? महिला सक्षमीकरणाच्या केवळ गप्पा मारण्याऐवजी निष्पक्षपणे पोलीस यंत्रणेकडून या घटनेचा तपास व्हायला हवा होता. भारत ‘विश्वगुरू’ झाला आहे, अशी ‘भारदस्त’ विधाने करणारे पंतप्रधान मोदी यांचे अशा घटनांवरील मौन फारच बोलके आहे.......

“मी विजया बनून घरी आले, तेव्हा घरातील सर्वजणी माझी खूप कुतूहलाने वाट पाहत होत्या आणि त्यांनी माझे प्रेमाने स्वागत केले, पण...”

अनेक पारलिंगी लोकांच्या बाबतीत असे होते की, मुळात त्यांचे कुटुंबच त्यांना स्वीकारत नाही. मग बाहेरचा समाज स्वीकारणार कसा? त्यांना कुटुंबापासून तुटल्याची भावना बाळगत जन्मभर एकाकी जगावे लागते. ते दुर्भाग्य माझ्या वाटेला आले नाही. माझ्या बहिणीने मला खूप सांभाळून घेतले. त्यामुळे मी सामान्य जीवन जगत आहे.......

भारतामधील सर्व जाती-धर्मीय स्त्रिया मध्यमवर्गीय होण्यासाठी धडपडत असताना त्यांच्यापुढील आव्हाने मात्र वाढत आहेत!

मध्यमवर्गातील स्त्रिया आत्मसंतुष्ट आणि आत्ममग्न, स्वकेंद्री झाल्या आहेत. उत्सवप्रियतेच्या झगमगाटात हरवल्या आहेत. त्यांचाही प्रतिवाद करणे आवश्यक आहे. धर्म, वर्ण आणि पारंपरिक पुरुषी वर्चस्वाला आणि स्त्रियांमधील गैरसमजुतींना शह देण्यासाठी सुजाण स्त्रियांच्या धैर्याची आणि स्वतंत्र विचार क्षमतेची कसोटी आहे. पुरोगामी राजकीय पक्षांनी मध्यमवर्गाला आणि त्यातील स्त्रियांच्या भूमिकांना तुच्छ लेखले आहे.......

या मुली संविधानावर आणि न्यायालयावर विश्वास ठेवून लढत आहेत. त्यांनी लढावे, त्या लढतील...

साक्षी आणि विनेशला लोकांचे प्रेम आणि साथ मिळाली, मात्र इतर खेळाडू, सेलिब्रटींचा म्हणावा तसा पाठिंबा मिळाला नाही. मात्र हा लढा विविध अंगांनी महत्त्वाचा आहे. त्यांचे लढणे तमाम भारतीय महिलांसाठी दिशादर्शक आहे. ज्या मुली, महिला घाबरून किंवा इतर कारणांनी जबानी फिरवत आहेत, थकून लढणे सोडून देत आहेत, त्रासल्या आहेत, त्यांच्यासाठी या मुलींचे लढणे ‘उठा आणि लढा, आम्ही सोबत आहोत,’ असे सांगणारे आहे.......

© 2024 अक्षरनामा. All rights reserved Developed by Exobytes Solutions LLP.